چراغ خطر خودرو یکی از بخش‌های مهم سیستم روشنایی و ایمنی وسایل نقلیه است. این چراغ‌ها نقشی کلیدی در هشدار دادن به دیگر رانندگان، عابران پیاده و سایر وسایل نقلیه دارند. در ادامه، به توضیح انواع چراغ‌های خطر خودرو، کاربردهای هر یک، و نحوه عملکرد آن‌ها خواهیم پرداخت.
چراغ خطر
(چراغ‌های هشدار) چراغ‌های خطر یا هشدار، معمولاً با نام چراغ فلاشر نیز شناخته می‌شوند و به عنوان سیگنال‌هایی برای هشدار به دیگران در شرایط خاص به کار می‌روند. این چراغ‌ها معمولاً در مواقعی که خودرو با مشکل مواجه شده یا در موقعیت خطرناکی قرار دارد روشن می‌شوند.
برخی از موارد کاربرد این چراغ‌ها شامل موارد زیر است:
خرابی خودرو: هنگامی که خودرو خراب شده و کنار جاده متوقف شده است.
توقف اضطراری: زمانی که راننده مجبور است به‌طور ناگهانی و سریع توقف کند.
شرایط آب و هوایی نامساعد: مثل برف، باران شدید، یا مه غلیظ که دید رانندگان را کاهش می‌دهد. این چراغ‌ها در دو طرف عقب خودرو نصب شده‌اند و وقتی روشن می‌شوند به‌صورت چشمک‌زن عمل می‌کنند.
چراغ‌های ترمز
چراغ‌های ترمز یا چراغ‌های توقف در پشت خودرو قرار دارند و زمانی که راننده پدال ترمز را فشار می‌دهد، روشن می‌شوند. هدف از این چراغ‌ها اطلاع دادن به سایر رانندگان در پشت سر است تا از کاهش سرعت یا توقف خودرو آگاه شوند. اگر میخواهید راجب انواع سانروف و مزایای و معایب آن بدانید مقاله آن را مطالعه کنید.
ویژگی‌های کلیدی چراغ‌های ترمز
رنگ قرمز روشن: به راحتی قابل تشخیص در روز و شب.
قدرت نور بیشتر نسبت به چراغ‌های عقب: تا رانندگان دیگر متوجه کاهش سرعت شوند. از آنجایی که چراغ‌های ترمز مستقیماً به عملکرد پدال ترمز وابسته هستند، اگر این چراغ‌ها دچار مشکل شوند، می‌تواند خطرناک باشد و به تصادف منجر شود.
چراغ‌های دنده عقب
چراغ‌های دنده عقب به رانندگان دیگر هشدار می‌دهند که خودرو در حال حرکت به عقب است. این چراغ‌ها معمولاً به رنگ سفید روشن هستند و هنگام قرار دادن دنده در حالت عقب، به‌طور خودکار روشن می‌شوند.
کاربردهای چراغ‌های دنده عقب
هشدار به سایر رانندگان و عابران: برای آگاه‌سازی از حرکت به عقب خودرو.
افزایش دید عقب: کمک به راننده در دید بهتر برای جلوگیری از برخورد با موانع.
چراغ‌های جانبی
(چراغ‌های راهنما) چراغ‌های راهنما یا چراغ‌های چرخش در دو طرف خودرو نصب می‌شوند و زمانی که راننده قصد تغییر مسیر یا چرخش به سمت راست یا چپ را دارد، فعال می‌شوند. این چراغ‌ها با رنگ زرد یا نارنجی طراحی شده‌اند و به‌صورت چشمک‌زن کار می‌کنند تا دیگران متوجه تغییر مسیر راننده شوند.
نکات مهم در استفاده از چراغ‌های راهنما:
هشدار به موقع: راننده باید به موقع راهنمای مناسب را فعال کند تا سایر رانندگان از تغییر مسیر مطلع شوند.
پرهیز از روشن‌کردن طولانی‌مدت: نباید فراموش کرد که چراغ‌های راهنما فقط در زمان لازم فعال باشند و پس از تغییر مسیر خاموش شوند.
چراغ‌های شب‌روشن
(چراغ‌های پارک) چراغ‌های پارک یا چراغ‌های شب‌روشن، برای نشان دادن موقعیت خودرو در شب یا در شرایطر کم به‌کار می‌روند. این چراغ‌ها معمولاً کم‌نورتر از چراغ‌های اصلی جلو و عقب هستند و به خودرو کمک می‌کنند که حتی در حالت پارک نیز برای دیگران قابل رویت باشد.
کاربردهای چراغ‌های پارک
پارک در مکان‌های تاریک یا ک نوم‌نور: به‌خصوص در کنار جاده‌ها و معابر عمومی.
بهبود دید و ایمنی در شب: برای هشدار دادن به سایر رانندگان و عابران پیاده.
۶. سیستم‌های پیشرفته هشدار در خودروهای مدرن، علاوه بر چراغ‌های خطر سنتی، سیستم‌های پیشرفته‌تری برای هشدار و ایمنی استفاده می‌شود.
برخی از این سیستم‌ها شامل موارد زیر هستند
1چراغ‌های تطبیقی LED: چراغ‌هایی که شدت نور و زاویه تابش آن‌ها متناسب با سرعت و شرایط جاده تغییر می‌کند.
2چراغ‌های هشدار نقطه کور: در خودروهای مجهز به سیستم نقطه کور، چراغ‌هایی کوچک روی آینه‌های بغل نصب می‌شود تا در صورت حضور خودرو در نقطه کور، راننده را از این موضوع آگاه کنند.
3 چراغ‌های ترمز هوشمند: این چراغ‌ها به نوعی طراحی شده‌اند که در هنگام ترمز اضطراری با شدت بیشتری روشن می‌شوند تا هشدار قوی‌تری به رانندگان پشت سر ارسال شود.
نکات ایمنی در مورد چراغ‌های خطر
۱. نگهداری و تعویض به موقع: چراغ‌ها باید به‌طور مرتب بررسی و در صورت خرابی، سریعاً تعویض شوند.
۲. اطمینان از عدم سوختگی لامپ‌ها: برای جلوگیری از تصادفات، رانندگان باید از سلامت چراغ‌ها اطمینان حاصل کنند.
۳. استفاده صحیح در مواقع اضطراری: چراغ‌های خطر فقط باید در مواقع اضطراری و خرابی خودرو استفاده شوند، تا از سوءاستفاده و ایجاد اختلال در دیگران جلوگیری شود.
خرابی چراغ خطر خودرو می‌تواند ناشی از عوامل مختلفی باشد.
در زیر به برخی از دلایل اصلی خرابی چراغ خطر و مشکلات احتمالی که ممکن است باعث عملکرد نادرست آن‌ها شود، اشاره می‌کنیم:
۱. سوختن لامپ: یکی از دلایل رایج خرابی چراغ خطر، سوختن لامپ است. لامپ‌های چراغ‌ها طول عمر محدودی دارند و پس از مدتی ممکن است از کار بیفتند. اگر لامپ چراغ خطر بسوزد، چراغ دیگر روشن نمی‌شود و نیاز به تعویض دارد.
۲. مشکلات سیم‌کشی و اتصالات: مشکلات سیم‌کشی از جمله عواملی است که می‌تواند باعث قطع و وصل شدن یا خرابی کامل چراغ خطر شود. سیم‌های فرسوده یا اتصالات شل می‌توانند باعث عدم عبور جریان مناسب شوند. همچنین، پوسیدگی یا زنگ‌زدگی در بخش‌های مختلف سیم‌کشی نیز می‌تواند عملکرد چراغ را مختل کند.
۳. خرابی فیوز: چراغ‌های خطر از فیوزهای خاصی برای محافظت از جریان برق استفاده می‌کنند. خرابی یا سوختن فیوز می‌تواند باعث قطع جریان برق به چراغ شود. در صورتی که چراغ خطر از کار بیفتد، بررسی فیوز مربوطه می‌تواند اولین قدم در رفع مشکل باشد.
۴. خرابی رله: رله‌ها اجزای الکترونیکی‌ای هستند که به انتقال جریان بین سیستم‌های مختلف کمک می‌کنند. در سیستم چراغ خطر، رله‌ها وظیفه کنترل چراغ‌های چشمک‌زن را بر عهده دارند. در صورتی که رله چراغ خطر خراب شود، چراغ‌ها دیگر نمی‌توانند به درستی چشمک بزنند.
۵. خرابی کلید: چراغ خطر کلید چراغ خطر که معمولاً روی داشبورد قرار دارد، نقش فعال‌سازی چراغ خطر را ایفا می‌کند. در صورت خرابی یا گیر کردن کلید، ممکن است چراغ خطر به درستی عمل نکند یا اصلاً روشن نشود. گاهی اوقات، با تعویض کلید چراغ خطر می‌توان مشکل را برطرف کرد.
۶. مشکلات در باتری و سیستم شارژ: کاهش ولتاژ باتری یا خرابی در سیستم شارژ خودرو می‌تواند منجر به عملکرد نادرست چراغ‌های خطر شود. اگر باتری ضعیف باشد یا سیستم شارژ به درستی کار نکند، چراغ‌های خودرو نمی‌توانند به درستی روشن بمانند و در نتیجه چراغ خطر نیز از کار می‌افتد.
۷. آب‌گرفتگی یا نفوذ رطوبت: آب‌گرفتگی در قسمت چراغ‌ها یا نفوذ رطوبت به داخل محفظه چراغ می‌تواند باعث اتصال کوتاه و خرابی چراغ خطر شود. این مشکل ممکن است به علت ترک یا شکستگی در قاب چراغ یا نوارهای آب‌بندی معیوب ایجاد شود.
۸. خوردگی در سوکت‌ها و اتصالات: در خودروهایی که در محیط‌های مرطوب یا نمکی رانده می‌شوند، خوردگی سوکت‌ها و اتصالات می‌تواند منجر به قطع و وصل چراغ خطر شود. این خوردگی جریان برق را مختل کرده و باعث عدم روشن شدن چراغ می‌شود.
۹. مشکلات در سیستم کامپیوتری خودرو (ECU) :در خودروهای جدید، چراغ‌های خطر به سیستم کامپیوتری خودرو (ECU) متصل هستند و مشکلات نرم‌افزاری یا سخت‌افزاری در این سیستم می‌تواند باعث خرابی چراغ خطر شود. در چنین مواردی، ممکن است نیاز به بررسی و عیب‌یابی سیستم ECU باشد.
۱۰. آسیب فیزیکی به چراغ‌ها: گاهی اوقات، چراغ‌های خطر به دلیل آسیب فیزیکی دچار خرابی می‌شوند. برخورد با موانع، ضربات ناشی از تصادف یا خرابی قاب چراغ می‌تواند به لامپ یا اتصالات داخلی آسیب بزند و باعث خرابی آن شود.
اگر میخواهید علت و علائم یاتاقان زدن خودرو را بدانید مقاله آن را مطالعه کنید.
خرابی چراغ خطر خودرو ممکن است به دلیل سوختن لامپ، مشکلات در سیم‌کشی، خرابی فیوز و رله، ضعف باتری، نفوذ آب، خوردگی اتصالات، مشکلات ECU و آسیب فیزیکی باشد. برای پیشگیری از بروز این مشکلات، انجام بازرسی‌های دوره‌ای و نگهداری منظم از چراغ‌ها و سیستم الکتریکی خودرو بسیار مهم است.
شما میتوانید قطعات یدکی خودروهای فیدلیتی، دیگنیتی و فردا موتور را از فرشگاه خالقی تهیه فرمایید. برای تهیه قطعات لوازم یدکی خودرو هایی چینی و مشاوره باما تماس حاصل نمایید.